Su Gorroppu – w najgłębszym wąwozie w Europie

Najpiękniejsze miejsce, które odwiedziliśmy na Sardynii stworzyła natura. Jest nim bez wątpienia Su Gorroppu, najgłębszy wąwóz w Europie. Przez miliony lat rzeźbiły go wody rzeki Rio Flumineddu i licznych górskich potoków wypływających z serca Supramonte, najwyższego szczytu wyspy. Dziś stojąc we wnętrzu wąwozu widzimy błękitne niebo i strzeliste, surowe skały, czujemy zapach gór i potęgę natury. Każdy świergot ptaków odbija się niesamowitym echem od skał – wysokie ściany zwielokrotniają efekt, po chwili słyszymy niepowtarzalną ptasią symfonię.

Jak zwiedzać Su Gorroppu?

To właśnie poniższej ścianie Su Gorroppu zawdzięcza miano najgłębszego wąwozu w Europie. Jej wysokość dochodzi do 500 m. Długość wąwozu nie jest imponująca – wynosi 1,5 km, ale wysokie skalne bloki, liczne zwały kamieni i skalne przejścia sprawiają, że każdy kto znajdzie się w kanionie jest nim zachwycony. W najwęższych miejscach ściany oddalone są o zaledwie 4-5 metrów. Czasami trzeba się przeciskać przez wąskie szczeliny i podciągać na linie.

Kanion podzielony jest na trzy trasy. Pierwszy, zielony odcinek jest najłatwiejszy, co wcale nie oznacza, że jest prosty. Trzeba wspinać się po kamieniach czy pokonać szczelinę ze zdjęcia poniżej. Na kolejnym żółtym odcinku robi się trochę trudniej. Zwały kamieni, po których chodzimy są wyższe i bardziej strome, ale pokonujemy je bez problemu. Ostatnie 500 metrów to szlak czarny, można go pokonywać jedynie z przewodnikiem i z odpowiednim sprzętem, którego niestety nie mieliśmy ze sobą .

Dojazd do Su Gorroppu

Trafić do Su Gorroppu nie jest łatwo. Oznaczenia są fatalne, a na początku nie ma ich w ogóle. W Dorgali trzeba znaleźć zjazd na hotel Sant’Elene, dojechać krętą drogą do hotelu, minąć go i jechać dalej główną drogą wzdłuż winnic i górzystych krajobrazów. Po kilku kilometrach dojeżdża się do bramy wjazdowej, gdzie trzeba zostawić samochód. Z tego miejsca do wąwozu idzie się około 1,5 – 2 godzin w jedną stronę (5 km z różnicą poziomów wynoszącą 650 m). Droga wiedzie przez gęsty las pełen jałowców i pachnących rozmarynowych krzewów, mija szybko i przyjemnie.

Wioska Tiscali oraz domowe sery i wino

Po wyjściu z wąwozu czekała na nas pyszna niespodzianka. Podążyliśmy za niepozornymi, drewnianymi strzałkami podpisanymi „vino e formaggio” (wino i ser). Po 10 minutach leniwego spaceru wyłoniła się przed nami wioska Tiscali, pełna uśmiechniętych i zadowolonych mieszkańców okolicznych miejscowości. Pomiędzy nuraskimi chatami stały drewniane stoły dla gości, beczki w winem, wokół biegały zadbane psy i lśniące koty. W zagrodach kozy i świnie leniwie skubały trawę.

Z górskiej głuszy trafiliśmy w sam środek imprezy. Właściciel o imieniu Angelo usadził nas przy jednym z drewnianych stołów. Zamówiliśmy domowe czerwone wino, oliwki z okolicznych gajów oliwnych oraz deskę własnoręcznie robionej wędliny i koziego sera z pysznym, sardyńskim, cienkim jak opłatek pieczywem carasau. Wędliny i ser wjechały na stół na korkowym drewnie z okolicznego lasu. Wszystko rozpływało się w ustach – był to najlepszy kozi ser, jaki kiedykolwiek jedliśmy. Każda oliwka miała inny kształt i kolor, łączył je niepowtarzalnie świeży smak. Ser i wino wzięliśmy na wynos. Ale to nie wystarczyło. Do wioski Tiscali wróciliśmy kolejnego dnia na kolację i wino 🙂

Informacje praktyczne:

• GODZINY OTWARCIA: Wejście do kanionu możliwe jest w godzinach 10:30 – 17:00.
• BILETY: Wejście do Su Gorroppu jest płatne. Bilet normalny kosztuje 5 euro, bilet ulgowy 3,5 euro. Przy wejściu otrzymujesz kask oraz niezbędne informacje.
• NOCLEG: Spaliśmy w Cala Gonone, do Su Gorroppu przyjechaliśmy samochodem. Noclegi w Cala Gonone wyszukasz pod tym linkiem.

Wszystkie posty z podróży po Sardynii:
Sardynia

Wszystkie posty z podróży do Włoch:
Włochy

Lubisz nasze wpisy? Będzie nam bardzo miło, jeżeli podzielisz się nimi ze znajomymi i zostaniesz naszym stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i Instagramie!