Słowacki Raj- Suchą Belą i Przełomem Hornadu

10

Kilkadziesiąt kilometrów od granicy polsko – słowackiej, u stóp Wysokich Tatr leży kraina nazywana Słowackim Rajem. Pojechaliśmy sprawdzić czy słusznie. Miało być pięknie i emocjonująco. Było bardzo malowniczo i urokliwie, było też sporo drabinek, łańcuchów i kładek. Piękna Słowackiemu Rajowi odmówić nie możemy.

Jak powstał Słowacki Raj?

Słowacki Raj swoje powstanie zawdzięcza dwóm rzekom. Przez setki tysięcy lat Hornad i Hnilec wyrzeźbiły w krasowym płaskowyżu dziesiątki wąwozów i wodospadów tworząc jedną z najbardziej malowniczych słowackich krain. Nie oszałamia ona wysokością, bo w najwyższym miejscu sięga zaledwie tysiąca metrów. Urzeka za to urokliwymi kaskadami i wąwozami.

Sucha Bela – najbardziej znana roklina w Słowackim Raju

Połączyliśmy dwa szlaki – Suchą Belę i Przełom Hornadu, w sumie wyszło około 20 km. Ruszyliśmy z Podlesoka na Suchą Belę – kolejność musi być taka, bo Sucha Bela, podobnie jak wiele innych szlaków w Raju, jest jednokierunkowa. Zastanawialiśmy się nad innymi kombinacjami, ale ta jednokierunkowość mocno nas ograniczyła.

Sucha Bela to najbardziej znana roklina w Słowackim Raju i podobno najładniejsza. Prowadzi przez 4 km w wąskim skalnym wąwozie pełnym drabinek nad potokami. Buty trzeba mieć dobre – przeskakiwanie nad potokami i przedzieranie się po drewnianych pniach rzuconych na wodę na tym szlaku nie należy do rzadkości.

Na początku było pięknie. Minęliśmy szybko kilka rodzin z dziećmi i byliśmy na szlaku praktycznie sami. Do czasu. Mniej więcej w połowie drogi doznaliśmy ciężkiego szoku – przed nami korek i kolejka kilkudziesięciu osób. Wszystkiemu winna głównie głupota ludzka. Po prostu niektórzy ludzie nie myślą o innych. Nieważne, że kolejka do drabinki w wąskim przejściu rośnie. Samotne zdjęcie na tle skał musi być i tyle. Jeszcze większym szokiem było zachowanie ludzi w kolejce. Na oko pięćdziesięcioletni pan z rodziną postanowił zignorować kolejkę. Na uprzejme uwagi ludzi, że nie ma innego przejścia i jego miejsce jest na końcu odpowiedział, że on tu nie przyszedł stać w kolejce i przedzierał się dalej. Wściekły tłum mówi, że nikt tu nie przyszedł stać w kolejce. A on na to „to po co w niej stoicie?”. Zatrzymał go dopiero syn, który spalił się ze wstydu do czerwoności.

Po odstaniu swojego w kolejce i pokonaniu wejścia po drabinkach znowu było miło. Tłum się rozpłynął tak nagle jak się pojawił.

Z Suchej Beli musieliśmy przejść kilka kilometrów dosyć monotonną leśną drogą. Niezależnie od tego czy schodzisz już ze szlaku czy odbijasz na przełom Hornadu i tak musisz pokonać większość tej leśnej trasy. Pamiętaj, że im wcześniej przyjedziesz, tym kolejka na drabinki w Suchej Beli będzie krótsza, jest to istotne zwłaszcza w szczycie sezonu.

Przełom Hornadu – skalne półki, mostki i błoto

Po krótkim odpoczynku w schronisku przy Klasztorzysku weszliśmy na niebieski szlak Przełomu Hornadu. I tu zaczęła się prawdziwa błotna przygoda. Pogoda popsuła się już kilkadziesiąt minut wcześniej. Ulewy nie było, ale trochę się rozpadało. Nie przeszkadzałoby nam to za bardzo gdyby szlak nie zmienił się w strugę błota po kostki, a górski potok w szarobrunatną rzekę. Przed nami było kilka dobrych kilometrów w błocie.

Szlak Przełomu Hornadu słynie z półek wiszących nad wodą, mostków i emocjonujących mijanek. Ponieważ byliśmy na szlaku sami, to mijanek nie doświadczyliśmy, ale pewnie robią wrażenie. My zamiast tego mieliśmy prawdziwą błotną przeprawę. Po przejściu szlaku czuliśmy się jak po kąpieli błotnej. Ale przecież są one zdrowe, więc nie ma co narzekać 😀

Komu polecamy Słowacki Raj? Tak naprawdę każdemu. Dla dzieci i mniej wprawionych w górskich wędrówkach szlaki mogą być małym wyzwaniem. Dla pozostałych są świetną alternatywą w przypadku słabej pogody w Tatrach i miłym odpoczynkiem pomiędzy zdobywaniem kolejnych tatrzańskich szczytów.

Informacje praktyczne:

• BILETY: Wejście do Słowackiego Raju kosztuje 2 euro dla osoby na 1 dzień, 1 euro dla dzieci w wieku 6-15 lat i osób powyżej 62 lat.
• PARKING: Parking znajduje się w Podlesoku tuz obok rozpoczęcia się szlaków, całodzienny parking to koszt dwóch euro.
• TRASA: Powrót z Klasztorzyska do Podlesoka szlakiem przełomu Hornadu to około 12 km. Cała nasza trasa miała około 20 kilometrów.
• NOCLEG: Najwygodniejszym miejscem na nocleg są Hrabuszyce, skąd blisko jest do Suchej Beli i Przełomu Hornadu. Noclegi wyszukasz pod tym linkiem: Noclegi w Hrabuszycach.
• TERMY: Niedaleko Słowackiego Raju znajdują się dwa kąpieliska. W Popradzie jest wielki AquaCity Poprad, my natomiast polecamy bardziej kameralne kąpielisko termalne w miejscowości Vrbov. Wejście na 2,5 godziny kosztuje 8,5 euro dla osoby dorosłej oraz 6 euro dla dzieci i seniorów.

Polecamy także słowackie doliny w Górach Choczańskich, czyli Dolinę Prosiecką i Dolinę Kwaczańską. Doliny łączy wielogodzinny szlak o długości 20 kilometrów, można je więc przejść za jednym razem lub podzielić na dwa osobne wypady. Dolina Kwaczańska to także dobry wybór dla rodzin z małymi dziećmi. O obu dolinach przeczytasz więcej tutaj: Dolina Prosiecka i Dolina Kwaczańska – malownicze doliny w Górach Choczańskich.

Wszystkie posty z podróży po Słowacji:
Słowacja

Wszystkie posty o kuchni słowackiej:
Kuchnia słowacka

Lubisz nasze wpisy? Udostępnij je znajomym i śledź nas na Facebooku i Instagramie!