Jaskinia Postojna – podziemna perła Słowenii

6

Są takie miejsca na ziemi, w których słowo cud natury ciśnie się samo na ustach. Jednym z takich miejsc jest Jaskinia Postojna. Każdy kto był w Słowenii, musiał o niej słyszeć. Jaskinia Postojna ma ponad 20 km podziemnych sal i korytarzy oraz bajeczne formy skalne. Znajdziecie tu stalaktyty, stalagmity, stalagnaty, kurtyny skalne i kolorowe nacieki, odmieńca jaskiniowego żyjącego tylko w podziemiach Jaskini Postojnej, a także kawałek współczesnej historii.

Jaskinia Postojna – liczby i historia

Pierwszym gościem, który odwiedził Jaskinię Postojną był cesarz  austriacki Ferdynand I Habsburg. Był rok 1819. Pięć lat później w jaskini pojawiły się lampy naftowe, a w drugiej połowie XIX wieku w jaskini położono pierwsze tory. Postojna była chlubą regionu i do jej modernizacji przykładano wielką wagę. Rosła tez jej popularność, w 1858 roku odwiedziło ją 4000 turystów. Ta liczba wydaje się Wam duża? To niewiele, w porównaniu z dzisiejszymi liczbami,w rekordowym do tej pory dniu 8 lipca 1978 Postojną odwiedziło trzy razy więcej osób, dokładnie 12,025. Liczby te pokazują jak bardzo Jaskinia Postojna jest skomercjalizowana, ale z drugiej strony jest tak piękna, że pomimo tych tłumów warto ja odwiedzić.

Jaskinia Postojna – zwiedzanie

Komercja zaczyna się już przy wejściu, które otaczają stragany i sklepiki z tandetnymi pamiątkami. Po wejściu do jaskini wsiadasz w kolejkę. Pierwsze trzy kilometry trasy turystycznej oglądasz z jej pokładu, niespełna 2 km pokonujesz pieszo. I to właśnie dla tego odcinka warto jest przyjechać do Jaskini Postojnej.

Wysiadasz w sali nazywanej Wielką Górą i zaczynasz iść krętą jak górska serpentyna ścieżką wokół tysięcy drobnych, małych, dużych i wielkich kolumn, stalaktytów i stalagmitów, które mienią się różnymi kolorami. Sprawcami kolorowych, wielometrowych nacieków, zmieniających nawet kolory całych sal, są pierwiastki. Tlenek żelaza zabarwił jedną z bardziej znanych sal na czerwono, z kolei wapno na biało. Zieleń to efekt działania człowieka, a nie natury. Nienaturalne światło sprawia, że we wnętrzu jaskini zachodzi fotosynteza, a jej efektem są właśnie zielone nacieki.

Najpiękniejszą częścią trasy jest według nas sala spaghetti i to wcale nie przez naszą nieskończenie wielką miłość do makaronu. Z sufitu i podłogi wyrastają cienkie jak igła i ostre jak brzytwa skalne igiełki. Są ich setki, jak nie miliony. Jest ich tyle, że nikt nie jest w stanie ich zliczyć.

Położenie jaskini sprawiło, że nie ominęła jej polityka. Na własne oczy zobaczycie ją w tunelu kolejki. Jest on czarny, ale nie jest to kolor skały. Została ona osmolona po wysadzeniu wejścia do jaskini podczas II wojny światowej. W jej podziemiach mieścił się wtedy niemiecki skład paliwa, jedynym sposobem na jego likwidację było zdetonowanie wejścia. Tunel kolejki nie jest jedynym tunelem w Postojnej. Drugi tunel przebiega pod dawną granicą włosko-jugosłowiańską, to właśnie przez ten tunel przemykano pod granicą. Z kolei most, po którym wiedzie trasa, nazywany jest rosyjskim, ponieważ do jego budowy zmuszono rosyjskich Niemców.

Informacje praktyczne

• W Postojnej panuje stała temperatura 8-10 stopni.
• Od maja do września jaskinię można zwiedzać co godzinę, poza sezonem trzy rzy dziennie, szczegóły znajdziesz na stronie Jaskini Postojna.
• Bilety wstępu nie należą do tanich, normalny kosztuje 22,90 euro, studencki 18,30, dla dzieci 13,70.
• W jaskini żyje ponad 130 odmian zwierząt, najbardziej znany jest odmieniec jaskiniowy, nazywany także ludzką rybą, zobaczyć go można na końcu trasy turystycznej.
• Na koniec mała ciekawostka. W jaskini znajduje się najstarsza podziemna poczta, oficjalnie rozpoczęła swoją działalność 1901 roku.

Odwiedzają jaskinię zajedź koniecznie do pięknego Zamku Predjama, znajdującego się kilkanaście kilometrów od Postojnej. Pisaliśmy o nim w tym wpisie: Predjama w Słowenii – prawdziwy jaskiniowy zamek.

Wszystkie posty ze Słowenii:
Słowenia

Lubisz nasze wpisy? Będzie nam bardzo miło, jeżeli podzielisz się nimi ze znajomymi i zostaniesz naszym stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i Instagramie.